ارتفاع اورهد یا بالاسری در آسانسور چگونه محاسبه می شود؟

اورهد یا بالاسری در آسانسور یکی از مواردی می باشد که شرکت های آسانسوری همواره در محاسبه آن دچار مشکل هستند و اهمیت این موضوع زمانی مشخص می شود که محدودیت فضا در قسمت اورهد وجود دارد. بگذارید در مرحله اول تعریفی دقیق از اورهد داشته باشیم:

اورهد یا بالاسری: فاصله کف آخرین توقف تا سقف چاله آسانسور را اورهد می گویند.

اورهد یا بالاسری (overhead)

 

طبق تجربه برای بسیاری از آسانسورها ارتفاع اورهد را حداقل ۳۸۰ سانتی متر در نظر می گیرند تا مشکلی جهت دریافت استاندارد بوجود نیاید اما در بعضی از ساختمانها به دلیل آنکه محدودیت فضا در قسمت بالای چاله آسانسور وجود دارد، نحوه محاسبه اورهد آنچنان مهم می شود که دانستن بند بند قوانین آن حائز اهمیت خواهد بود.

اما طبق استاندارد ارتفاع اورهد به صورت زیر محاسبه می شود:

اوردهد = ارتفاع کابین از کف تا روی سقف + فاصله بافر تا سکو (حداقل cm 20) + فشردگی بافر (stroke) + بیشترین ارتفاع مربوط به ۴ وضعیت روی کابین آسانسور

به این ترتیب کافی است هر کدام از موارد بالا را در مورد اورهد بدانیم تا ارتفاع آن بدست آید. در این بین ارتفاع کابین را حداقل ۲۲۰ سانتی متر و فاصله بافر تا سکو را نیز حداقل ۲۰ سانتی متر در نظر می گیریم و حال باید فشردگی بافر و بیشترین ارتفاع مربوط به ۴ وضعیت روی کابین آسانسور را بدست آوریم.

فشردگی بافر (stroke) :

فشردگی بافر برای آسانسورهای هیدرولیک

 

فشردگی بافر برای آسانسورهای کششی

 

S : فشردگی

Vc : سرعت کابین

G : شتاب گرانشی زمین (۹٫۸۱) متر بر مجذور ثانیه

طبق استانداردهای موجود اگر سرعت کابین (Vc) کمتر از ۴ متر بر ثانیه باشد آنگاه فشردگی بافر را می توان ۵۰% مقدار بدست آمده در نظر گرفت و اگر سرعت کابین بزرگتر مساوی ۴ متر بر ثانیه باشد آنگاه فشردگی بافر را می توان ۳۳% مقدار بدست آمده در نظر گرفت.

با توجه به موارد بالا برای سرعت های مختلف، فشردگی بافر (stroke) را به صورت جدولی که می بینید در اختیار شما قرار می دهم تا نیازی به محاسبات نداشته باشید:

جدول حداقل فشردگی بافر در سرعت های مختلف

بیشترین ارتفاع مربوط به ۴ وضعیت روی کابین آسانسور:

وقتی وزنه تعادل روی ضربه گیر فشرده شده قرار دارد، چهار وضعیت زیر باید بطور همزمان فراهم شوند:

۱) طول ریل های راهنمای کابین (از بالای کفشک) باید به گونه ای باشد که کفشک بتواند به اندازه ۱۰+۳٫۵ * V²  بر حسب سانتی متر حرکت کند بدون آنکه از ریل خارج شود.

۲) فاصله عمودی آزاد از سطح سقف کابین و پایین ترین نقطه سقف چاه باید حداقل اندازه ۱۰۰+۳٫۵ * V²  بر حسب سانتی متر باشد.

۳-۱) فاصله خالی پایین ترین نقطه سقف چاه و بالاترین تجهیزات نصب شده بر روی سقف کابین (نرده روی کابین) باید حداقل ۳۰+۳٫۵ * V²  بر حسب سانتی متر باشد.

۳-۲) بالاترین قسمت کفشک های راهنما (روغندان) و یا کفشک های غلتکی مربوط به سیم بکسل های فولادی و یا در صورت وجود درب های کشویی عمودی تا پایین ترین نقطه سقف چاه باید حداقل ۱۰+۳٫۵ * V² باشد.

۴) در بالای سقف کابین باید فضای کافی برای جا دادن مکعبی به ابعاد حداقل ۵۰*۶۰*۸۰ سانتی متر در یکی از وجوه موجود باشد.

نکته: در صورتی که فضا به گونه ای باشد که نتوان ابعاد ۵۰ در ۶۰ را در کف کابین ایجاد کرد (مثلا در کابین های کوچک) آنگاه بایستی بر روی یوک این فضای مسطح را ایجاد نماییم. این فضای مسطح می تواند به صورت صفحه ای باشد که بر روی یوک قرار می گیرد اما اجازه نداریم آن را به یوک جوش نماییم و در صورت نیاز به محکم کاری، اتصالات جوش بایستی به سقف کابین باشد.

حال با توجه به استانداردهایی که توضیح داده شد سعی می کنیم با یک مثال ساده حداقل اورهد را بررسی نماییم. فرض کنید یک آسانسور ۸ نفره با تعداد ۵ توقف و سرعت ۱ متر بر ثانیه موجود می باشد. طبق رابطه اورهد خواهیم داشت:

اوردهد = ارتفاع کابین از کف تا روی سقف + فاصله بافر تا سکو (حداقل cm 20) + فشردگی بافر (stroke) + بیشترین ارتفاع مربوط به ۴ وضعیت روی کابین آسانسور (سانتی متر)

بنابراین خواهیم داشت:

اورهد = ۲۲۰ + ۲۰ + ۷٫۳۳ + ۱۰۳٫۵ = ۳۵۰٫۸۳ (سانتی متر)

دقت داشته باشید که در این مثال، تمام حداقل ها در نظر گرفته شده است و با توجه به تعداد توقف، سرعت آسانسور و ظرفیت کابین این ارتفاع می تواند تغییر کند.

امیدوارم این مقاله مورد توجه عزیزان قرار گرفته باشد و در صورتی که سوالی در ذهنتان وجود دارد می توانید در قسمت نظرات بیان کنید تا پاسخ داده شود.