در چه ساختمان هایی باید آسانسور نصب شود؟

همواره این سوال در ذهن طراحان ساختمان وجود دارد که در چه ساختمان هایی باید آسانسور نصب شود. و یا اینکه چه آسانسوری مناسب ساختمان مورد نظر می باشد. از همین رو سعی کردیم بخشی از مبحث ۱۵ نظام مهندسی ساختمان را مورد بررسی قرار دهیم که به طور مشخص به این موضوع پرداخته است.

در ساختمان های ۸ طبقه و یا ساختمان های با طول مسیر حرکت ۲۸ متر و بیشتر از کف ورودی اصلی ساختمان، باید حداقل دو دستگاه آسانسور نصب گردد. حتی اگر از نظر محاسبات تعداد و ظرفیت، یک دستگاه آسانسور کفایت نماید.

در ساختمان های با طول مسیر قائم حرکت بیش از ۷ متر از کف ورودی اصلی (معمولا بیش از ۳ طبقه) نصب آسانسور الزامی می باشد. منظور از طول مسیر حرکت، کف اولین طبقه تا کف آخرین طبقه می باشد.

در کلیه ساختمان های با طول مسیر حرکت بیش از ۲۱ متر از کف ورودی اصلی، لازم است حداقل یک دستگاه آسانسور مناسب حمل بیمار (برانکاردبر) نصب شود. این آسانسور باید با یک علامت مخصوص قابل رویت باشد و به کلیه طبقات سرویس دهد.

در ساختمان هایی که نصب آسانسور الزامی می باشد، باید حداقل یکی از آسانسورها قابلیت حمل صندلی چرخدار را داشته باشد.

در ساختمان بیمارستان های بیش از یک طبقه، وجود حداقل یک دستگاه آسانسور تخت بر اجباری است. در صورتی که سطح شیبدار مناسب وجود داشته باشداین الزام وجود ندارد.